Cumhuriyet Donanması, Ege ve Doğu Akdeniz’de Barış ve İstikrarın Güvencesidir.

 

Mavi Vatan

Amiral Cem Gürdeniz

Cumhuriyet Donanması, Ege ve Doğu Akdeniz’de Barış ve İstikrarın Güvencesidir.

Osmanlı İmparatorluğu eğer bir akıl ve bilime dayalı bir  imparatorluk kurabilseydi rönesans, aydınlanma ve sanayi devrimini kaçırmazdı. Her dönemde güçlü bir donanmaya sahip olur ve denizleriyle, deniz ilgi ve çıkarlarına sahip çıkabilirdi. Kürekten yelkene 100 yıl geç geçmez, 1770 yılında Çeşme Baskınını yaşamaz, Karadeniz bir Osmanlı İç Denizi özelliğini kaybetmezdi. 1807 yılında Amiral Duckworth komutasındaki İngiliz filosu engelle karşılaşmadan Çanakkale Boğazından Marmara’ya giremez, 1827yılında Mora/Navarin’de  6 bin denizcimizin kaybedildiği başka bir baskın yaşanmaz ve Yunanistan’ın kuruluşu tetiklenmezdi. 1853 yılında Sinop’ta neredeyse bir katliamla sonuçlanan  Rus baskını gerçekleşmez ve 5 bin denizcimiz kaybedilmezdi. Balkan Savaşı sırasında güçlü bir donanmaya sahip olsaydık Ege Adaları elden çıkmaz, Birinci Dünya Savaşında müttefik armada elini kolunu sallayarak Gelibolu yarımadasına kadar gelemezdi. Evet bu ‘’keşke’’leri çoğaltmak kolay. Ancak ‘’keşke’’ler ne kaybedilen toprakları geri getiriyor ne de tarihi geri sarıyor.

Mustafa Kemal’in Donanması. Cumhuriyet Donanmasını Mustafa Kemal Atatürk kurdu. Tarihi bilen, tarihi yazan ve yazdığının bilincinde olan büyük bir stratejist olarak, Anadolu’nun denizlerden soyutlanamayacağını çok iyi gördü. Bu nedenle, Kurtuluş Savaşının lojistik  gereksinimlerini karşılayacak stratejiyi Karadeniz üzerinden uyguladı. Kafkas  seddini Kuvayı Milliye Donanmasının takaları ile yıktı. Cumhuriyetin ilanıyla çekirdek bir donanmanın kurulmasına öncülük etti. Bizzat kendi kontrolünde etkin bir donanmanın çevre denizlerde varlık göstermesi için her şeyi yaptı. 1936 yılında Montreux Sözleşmesi ile 13 yıl aradan sonra Türk Boğazlarını geri aldı. Yeni oluşan Akdeniz güvenlik konjonktürü içinde donanmanın Ege ve Akdeniz’de yarattığı etki bu sonuçta büyük rol oynadı.

Başarıdan Başarıya. Cumhuriyet Donanması Atatürk sonrasında da Osmanlının hatalarını tekrar etmedi. 21’nci yüzyıl başına kadar hem devleti, hem de milleti bu seçkin kuvvete her türlü desteği sağladı. Cumhuriyet Donanması da kendisini devletine ve milletine her dönemde ispat etti ve halkın vergilerinin savunma ve güvenlik kazanımları olarak geri dönüşünü sağladı. Cumhuriyet Donanmasının yükselişi o denli büyük oldu ki, bu yükseliş, 21’inci yüzyılda Karadeniz, Ege ve Doğu Akdeniz’in küresel kurgular ile şekillenmesine izin vermeyen, önemli çıkarları olan Hint Okyanusu’nda 2009 yılından itibaren sürekli savaş gemisi bulundurabilen,  kendi savaş gemisini, sensör ve silahını yapabilen, var oluş nedenini Mustafa Kemal Atatürk ve ulusal güçten alan Türk Deniz Gücünün oluşumunu gerçekleştirdi. Daha da öte, Cumhuriyet Donanması Türkiye’nin denizcileşmesinin lokomotifi oldu. Donanma, Ege’de milli çıkarları kararlı bir şekilde korudu, Kardak Krizi ile Ege’de çok önemli kazanımlar getirecek bir süreci başlattı, Karadeniz’de İkinci Dünya Savaşı ve Soğuk Savaş sırasındaki stratejik kazanımlarını ve Montrö rejimini koruyabildi, 2010 yılının sonuna kadar Doğu Akdeniz’de Kıbrıs Rum Kesimi ve Yunanistan’ın deniz yetki alanlarımıza yönelik hak ihlallerini caydırmayı başardı.

En büyük başarı: Caydırıcılık. Ancak bu başarıların en tepesine donanmanın Doğu Akdeniz ve Ege’de Yunanistan ve Kıbrıs Rum kesimine karşı sağladığı caydırıcılığın yarattığı barış ve istikrarı eklemek gerekir. Kimsenin en ufak şüphesi olmasın ki  her iki kesim de Türk donanmasını zayıf görseler, statüko‘nun değişmesi için her şey yaparlardı. Zira arkalarında 1830 dan beri her zaman ABD ve Avrupa olmuştur. Kıbrıs’ta neden 1963 ve 1967 de Türk kanı döküldü? Zira ilk ikisinde Cumhuriyet Donanmasının denizaşırı harekat yeteneği yoktu. Eğer donanma 20 Temmuz 1974 sabahı ABD ve Avrupa’nın dümen suyuna takılmış olsaydı, bugün Kıbrıs’taki Türkler modern köle durumundaydı. (Bugün de modern kölelik için başta iktidar mensupları olmak üzere bazı Kıbrıs Türklerinin ne kadar küçüldüğünü görüyoruz)Ege’de karasuları çoktan 12 mil olmuştu. Kıta sahanlığımızda Yunan petrol platformları kanserli hücre gibi çoğalıyordu. Antalya Körfezi’ne hapsedildiğimiz Doğu Akdeniz’de adımız bile geçmiyordu. Bugün bu saydıklarım yaşanmamışsa sebebi Cumhuriyet Donanmasıdır.

Başarı Cezalandırıldı. Donanma bu başarıların bedelini F tipi örgütün orkestrasyonunda kumpas davalar ile 2009-2014 yılları arasında beş yıl boyunca çok ağır ödedi. Evet bu kez kuvvet yapısı hedef alınmayan bir baskındı bu. Uzun süren, moralleri, silah arkadaşlığını, bahriyeye ve vatana sadakati çökertmeye odaklı bir baskın. Donanma, önce ahlaksız iftira saldırılarına uğradı. Maalesef bu iftiralar hükümet ve parlamentonun bilgisi dahilinde beş yıl boyunca devam etti. Daha sonra sahte darbe teşebbüsü, casusluk, suikast ve akla ziyan davalarla en yi 40 amiral ve 400 deniz subayı bahriyeden tasfiye edildi. Bir amiral (Cem Çakmak) ve üç seçkin Albayımızı (Ali Tatar, Berk Erden, Murat Özenalp) ebediyen kaybettik. Ne acıdır ki bu tasfiyeleri bir avuç vatansever dışında halkın büyük çoğunluğu seyretti. Medyamız iftira dava haberlerini fotoroman gibi yayınladı. Yüksek komutanlık susarak bu tasfiyelere onay verdi.

Deniz Pislik Tutmaz. Ancak donanma tüm bu acılara, kayıplara ve ihanetlere rağmen, kuvvet yapısını korudu. İçindeki Mustafa Kemal ateşi bu acılarla daha da büyüdü. Bu ateş daha da büyüyecek. Ve ders alarak büyümelidir. 1972’de Deniz Lisesine ilk girdiğimizde Denizgücü Dersi Hocamız Emekli Deniz Kurmay Albay Mert Bayatı’ın şu lafını hiç unutmam. ‘’Deniz Pislik Tutmaz’’. Evet Donanma bu kayıplara ve acılarına rağmen hem içindeki hem dışındaki pisliklerinden arınmalı, bir daha Mustafa Kemalin Cumhuriyet Donanmasının yakınlarına pislik yaklaştırmamalıdır. Donanmanın jeopolitik önemdeki Mustafa Kemal ışığıyla aydınlanan kurumsal kimliği, her şeye rağmen siyaset üstü bir anlayışla korunmalıdır. Donanma  ancak bu şekilde ulusal gücün denizlerdeki uzantısı olmaya devam edebilir. Ege ve Doğu Akdeniz’deki caydırma görevini devam ettirebilir. Mustafa Kemal ruhunu kaybeden Donanmayı başka hiç bir halat birlikte tutamaz. Böyle bir donanma caydırıcı da olamaz.